Podział materiałów budowlanych pod względem ich palności
| Stosunek pomiędzy wymaganiami stopnia palności a klasami reakcji na ogień wg normy ČSN 33 2312 ed. 2. | |
| Stopień palności | Klasy reakcji na ogień |
| A | A1 |
| A2 | |
| B | B |
| C1 | C |
| C2 | D |
| C3 | E |
| F | |
Różnica pomiędzy stopniem palności a klasą reakcji na ogień
Podstawowa różnica pomiędzy stopniem palności a klasą reakcji na ogień polega na tym, że stopień palności ocenia oddzielnie poszczególne materiały, natomiast klasa reakcji na ogień ocenia cały wyrób budowlany w wykonaniu końcowym - na przykład ściany kompozytowe, systemy ocieplenia itp.
Klasyfikacja wyrobów budowlanych pod względem ich palności
Dla klasyfikacji wyrobów budowlanych pod względem ich palności próby wykonywane są zgodnie z poniższą metodą:
Klasa E
Wyrób, który ma zostać zaklasyfikowany do klasy E, poddawany jest próbie wg normy ČSN EN ISO 11925-2 przy pomocy płomienia działającego przez okres 15 s.
Klasy D, C, B
Wyrób, który ma zostać zaklasyfikowany do klas D, C lub B, poddawany jest próbie wg normy ČSN EN ISO 11925-2 przy pomocy płomienia działającego przez okres 30 s. Wyrób, który spełni wymagania określone dla wyników próby wg normy ČSN EN ISO 11925-2, poddawany jest dalszym badaniom wg normy ČSN EN 13823, względnie wg normy ČSN EN ISO 9239-1 - obowiązuje to dla wykładzin podłogowych.
Klasy A1, A2
Wyroby jednorodne
Wyrób klasyfikowany do klasy A1, poddawany jest próbie wg normy ČSN EN ISO 1182 oraz wg normy ČSN EN ISO 1716. Wyrób klasyfikowany do klasy A2, poddawany jest próbie wg normy ČSN EN ISO 1182 lub wg normy ČSN EN ISO 1716.
Wyroby niejednorodne
Każdy istotny komponent wyrobu niejednorodnego, klasyfikowany do klasy A1, poddawany jest próbie oddzielnie (indywidualnie) wg normy ČSN EN ISO 1182 oraz wg normy ČSN EN ISO 1716. Ponadto każdy wyrób zawierający zewnętrzny nieistotny komponent oraz spełniający kryteria PCS poddawany jest próbie wg normy ČSN EN 13823, względnie wg normy ČSN EN ISO 9239-1 – obowiązuje to dla wykładzin podłogowych. Każdy istotny komponent wyrobu niejednorodnego, klasyfikowany do klasy A2, musi być poddawany próbie oddzielnie (indywidualnie) wg normy ČSN EN ISO 1182, lub wg normy ČSN EN ISO 1716. Nieistotne komponenty wyrobu niejednorodnego poddawane są próbie oddzielnie (indywidualnie), wg normy ČSN EN ISO 1716.
Kolejny warunek dla klasy A2
Wszystkie wyroby, które mają być klasyfikowane do klasy A2, muszą być dodatkowo poddawane próbie wg normy ČSN EN 13823, względnie wg normy ČSN EN ISO 9239-1 dla wykładzin podłogowych.
Aż do dnia 31.12.2007, poszczególne materiały budowlane były poddawane ocenie oraz były klasyfikowane wg normy ČSN 73 0862 "Określanie stopnia palności materiałów budowlanych". Ważność tej normy zakończyła się z dniem 31.12.2003; Materiały były oceniane wg tej normy w celu zachowania ciągłości procedur oceny materiałów w ramach norm projektowych. Do dnia 31.12.2007 były również uwzględnianie ustalenia z normy CSN 73 0823. Wg tej normy materiały budowlane były klasyfikowane do podanych powyżej klas. Z mocą obowiązującą od 1.7.2003 na terytorium Republiki Czeskiej obowiązuje nowy sposób klasyfikacji palności, oznaczany jako "Reakcja na ogień"; sposób klasyfikacji ujęty jest w normie klasyfikacyjnej ČSN EN 13501-1. Norma ČSN 33 2312:85 „Przepisy elektrotechniczne. Urządzenia elektryczne w substancjach palnych oraz na substancjach palnych“ umożliwiała wg tabeli konwersji stosowanie obydwu oznaczeń w odniesieniu do palności materiałów budowlanych. Z dniem 1.10.2007 zostały anulowane postanowienia tej normy dla puszek w odniesieniu do normy ČSN EN 60 670-1, tzn. ważność normy ČSN 33 2312:85 została zakończona dla puszek elektroinstalacyjnych, z tym jednak że norma ta obowiązuje w dalszym ciągu dla elektroinstalacyjnych listew, kanałów i rurek.
Norma CSN 37 0100 "Puszka elektroinstalacyjna" straciła ważność z dniem 1.10.2007. Normę tą zastępuje obecnie norma ČSN EN 60 670-1 „Puszki oraz osłony pełne dla akcesoriów elektrycznych dla domowych oraz podobnych stałych instalacji elektrycznych“.